De gevarenzone
Coachen met paarden ‘werkt’ voor iedereen. Zeker weten!
Maar het werkt met name ook heel goed voor diegenen die praten over zichzelf maar ‘lastig’ en spannend vinden.
Bij tieners zie ik dit soms ook.
Soms is het dan zelfs zo spannend om te komen, dat een afspraak voor een intake op het laatste moment wordt afgezegd.
Wat is het dan super fijn als je kunt zeggen dat we dan gewoon geen intake doen, maar alleen gaan kennismaken met de paarden. Gewoon even kijken. Ik heb tenslotte nu de tijd ervoor staan en jij ook…... Voel je welkom en niks moet.
Het kan net die optie zijn die iemand over de drempel helpt om toch te komen. Want het willen is er ècht. Maar de spanning voor het onbekende en het idee te ‘moeten praten’ is net zo echt!
En zo staan we ook nu bij de paarden. Gewoon even kennismaken. Ik vertel hun namen. Jij pikt gelijk de meest lieve pony van het stel eruit. Maar je vindt die eigenwijze boef ook wel erg interessant;-) Ik zie eigenlijk al direct dat de paarden jou kunnen helpen. Nu moet jij het nog gaan zien!
Maar nu je er toch bent, kan ik misschien iets laten zien van wat ik denk dat er speelt bij jou vanbinnen?
Ik zet pionnen neer. Een groene, een oranje en een rode. En terwijl we daar bij de pony’s staan, vertel ik iets over de veilige (comfort)zone, waarvoor de groene pion staat en over die rode, de gevarenzone. Oh ja, en daartussen zit de ‘oranje’ zone. Als je daarin zit, kun je nieuwe dingen leren. In je comfortzone is alles bekend en vertrouwd. Om te leren moeten we daar net even uit stappen, richting oranje. Maar niet zover dat we in de rode gevarenzone, komen.
Want dan zegt alles in ons: Pas op! Niet doen! En we staan zo strak van de spanning dat we alleen maar weg willen.
En ik vraag: Welke zone herkende jij vanmiddag?
Hij wijst de rode aan. Ja, dat dacht ik al. Logisch dus, dat je het niet zag zitten om te komen. De stap was gewoon te groot. Maar nu? Nu je hier zo staat tussen de paarden? Wat heb je ontdekt?
We hebben een leuk gesprek. En hij komt terug.
De plek bij de paarden is nog wel spannend, maar niet langer een gevarenzone. Dus nu kan hij ook pas gaan leren! En ik kijk er naar uit om samen met hem aan de slag te gaan met de paarden.
Ik moet hem wel beloven dat we niet binnen hoeven te starten. Dat we gelijk naar de paarden gaan. Helemaal goed! Tenslotte is dat de plek waar de mooiste dingen gebeuren❤️
Annemarie december 2023
Meters & Maatwerk
Twee coachopleidingen en diverse trainingen en bijscholingen verder kan ik alleen maar bevestigen dat ik nooit uitgeleerd ben en het allermeest leer van het toepassen en werken in de praktijk: Meters maken!
Ik ben blij en dankbaar dat steeds meer mensen de weg naar de Haciënda weten te vinden. Ook afgelopen week heb ik weer heel wat uurtjes in de paddock gestaan.
En ondanks dat ik inmiddels al heel wat ‘meters’ heb gemaakt, blijft het altijd weer een soort van spannend en verrassend hoe de sessie gaat verlopen.
Ik lees me in, bereid me voor, heb in mijn achterhoofd mogelijke leersettings, en toch loopt het ook vaak heel anders.
En dat bedoel ik met ‘maatwerk’: Inspelen op wat er op dat moment gebeurt. Op de reactie van de paarden, maar ook op die van de coachee. En twee mensen met een zelfde hulpvraag, zijn nog steeds twee unieke personen met ieder hun eigen verhaal en hun eigen unieke weg die ze bewandelen.
Dat ontdek je samen met de paarden, als je daar in de paddock staat, door goed te luisteren en te kijken en daarop af te stemmen.😊
Paardencoach, het blijft een boeiend vak!
Annemarie, oktober 2023
Waar brengen jouw gedachten je?
Ze komt al een aantal weken naar de Haciënda om te werken aan meer zelfvertrouwen en ontspanning, waarbij we werken met Dreamer of Nova.
En ineens zie ik haar staan bij Swing, zachtjes aaiend over zijn neus. Bijzonder? Ja, voor haar heel bijzonder! Ze liep altijd met een grote boog om hem heen. Met een verlegen lachje kijkt ze me aan: “Ik dacht altijd dat hij groot en woest was. Daarom durfde ik nooit naar hem toe te gaan. Maar hij is eigenlijk heel lief en knuffelig.”
Herken je dat? Gedachten die je hebt, die niet gebaseerd zijn op wat we weten of ervaren, maar op ‘aannames’? Het zijn vaak die gedachten die ons ervan weerhouden te doen wat we graag willen. Het zijn gedachten die meestal niet positief zijn en steeds terugkomen. En het worden er eerder meer dan minder. Wat doen we ermee?? Kiezen we ervoor om ons erdoor te laten leiden (en lijden), of gaan we, ondanks onze gedachten, op ons doel af? En wat is dat doel dan? En hoe gaan we het aanpakken? Wat doen we dan met die gedachten? En de spanning die het geeft? Vragen waar zowel volwassenen als kinderen mee te maken kunnen krijgen en waar we in de coaching, samen met de paarden, mee aan de slag gaan.
Annemarie, augustus ‘23
In je kracht met paardenkracht
De eerste training voor tieners bij Haciënda Horses zit erop. Deze week sloten we de laatste middag af met een heerlijke wandeling met de pony’s Dreamer en Nova.
Wat hebben we onwijs veel geleerd en genoten van de paarden in de afgelopen 6 lessen. En van elkaar!
Het mooie van het werken met de paarden is de openheid die er al snel is.
De meeste tieners vinden het niet makkelijk om te praten over wat hen echt bezig houdt, laat staan over hun emoties.
Maar ze ontdekten, soms tot hun eigen verrassing, hoe goed het is om gewoon eerlijk te zijn over wat er binnenin je leeft. Dat geeft ruimte en duidelijkheid. Al na één bijeenkomst ontstond er zo verbinding en vertrouwen, zowel met de pony’s als met elkaar.
Tijdens de training komen er allerlei thema’s aan bod, waarbij we opdrachten doen met de pony’s. Door de spiegel die de pony’s hen voorhouden, leren ze nieuwe dingen over zichzelf en kunnen ze bepaald gedrag oefenen om er beter in te worden. Bijvoorbeeld leiding nemen, je grenzen aangeven of duidelijk communiceren.
Dreamer en Nova zijn goud waard in zowel de steun die ze geven op bepaalde momenten, als ook bij het geven van vertrouwen, plezier en ontspanning tijdens de oefeningen!
Ik ga ze missen, deze geweldige meiden. Stuk voor stuk zijn ze gegroeid en nemen ze waardevolle lessen mee.
Gelukkig hebben we afgesproken dat ze volgend schooljaar nog een keer terug komen! Om te vertellen hoe het met ze gaat op hun nieuwe school en om elkaar en de pony’s weer te ontmoeten.
Ik kijk er nu al naar uit om hun verhalen te horen!❤️ Annemarie, juni ‘23
Maskers af
Als ik nadenk over de kracht van de paarden en hun enorme meerwaarde tijdens de paardencoaching en trainingen die ik geef, dan is één van de eerste dingen waar ik aan denk: Acceptatie.
Voor het paard ben je pas echt oké als je jezelf bent. Gewoon jij. Je bent prachtig zoals je bent. Uniek en precies goed. En hoe fijn is het om jezelf te kunnen en mogen zijn! Je niet te hoeven verstoppen! Want pas dan kun je echt ontspannen en in verbinding komen. Met jezelf en met de ander.
En nu denk je misschien dat dit voor jou(w) kind niet geldt en dat kan, maar ongemerkt verstoppen heel veel mensen en zeker ook tieners zich. Maar ook kinderen doen het al. Ze trekken een muur op. Of zetten een masker op. En daar kunnen ze allerlei redenen voor hebben.
Maar kom je dan hier, bij de paarden, dan word je juist uitgenodigd om weer op zoek te gaan naar wie je echt bent. Om jezelf te laten zien. Een paard prikt zachtjes door je muur heen, nodigt je uit je masker af te zetten. Je komt weer in contact met jezelf. Je mag je emoties laten zien en ontdekken dat er geen oordeel is, maar juist volledige acceptatie en erkenning door de paarden. Ik vind het elke keer weer zo mooi om dat te zien gebeuren. En dan ontstaat er een veilig klimaat, waarin het mogelijk wordt om te ontspannen en echt naar jezelf te kijken.
Want reken maar dat het onbewust veel energie kost om elke dag je masker op te zetten! Elke dag die muur op te trekken uit angst voor ‘wat anderen vinden’ of uit angst om ‘niet goed genoeg te zijn’.
Onze maatschappij kan zo hard en veroordelend zijn. En dat begint vaak al op school. En de één heeft er meer hinder van dan de ander, maar ik wens elke volwassene en elk kind toe om “gewoon” jezelf te kunnen en durven zijn en geaccepteerd te worden zoals je bent. Annemarie, mei 2023
Relax
Ze is van een eind gekomen, mijn coachee van vandaag. Niet letterlijk, maar figuurlijk. Herken je dat? Je zit in een proces, op weg naar je doel en soms lijkt het of dat doel nog best ver weg is, maar dan kijk je achterom naar waar je vandaan komt. En dan zie je ineens: wat ben ik al ver gekomen!
Dreamer deed haar beseffen dat ze misschien al wel dichter bij haar doel is dan ze zelf beseft.
En natuurlijk zijn er altijd nog wel “obstakels” op weg naar dat doel, maar wat als we daar nu eens “relaxed” naar kijken en ons er niet te druk om maken?
Als we meer leven in het moment en vooral ook genieten van wat er op ons pad komt?! Dreamer ging erbij liggen, in het warme voorjaarszonnetje en nodigde uit om te ontspannen. Mijn coachee ging op de uitnodiging in.
Wat een mooie boodschap om mee te krijgen. Paardencoaching is helpend om te zien waar je staat op dit moment in je leven.
Annemarie, mei 2023
Dreamer en Nova staan op enige afstand. Onze woorden volgen ze niet, maar wel de waarde die erachter zit. Ze voelen haarfijn aan wat er bij de deelnemers speelt. Er wordt gedeeld over ervaringen en hoe moeilijk het is om bij communicatie je emoties echt te laten zien in een groep. We denken na over de reden en één van de meiden zegt: Als je je emoties laat zien, laat je zien wie je echt bent en wat het echt met je doet en dan ben je bang voor de reactie van de groep.
Nu komt Dreamer in een rechte streep naar ons toe. Alsof ze zeggen wil: Kijk, nu gaat het over belangrijke zaken!
Paarden hebben geen masker voor. Dat is wat paardencoaching zo direct en doeltreffend maakt. Ze zijn altijd echt in hun reactie. En dat maakt dat ze duidelijk kunnen en durven zijn. En dat zorgt voor rust in de kudde, een rust die in veel groepen op school heel erg gemist wordt…. Annemarie, april 2023
De taal van de kudde
Tijdens de training In je kracht met Paardenkracht wordt er veel verteld. Verhalen over hoe ze met elkaar communiceren op school. Volop voorbeelden over hoe het niet moet en ze het eigenlijk niet willen: Er zijn irritaties, geruzie, lelijke woorden over en weer, oordelen over elkaar. Volop onrust. En vaak willen ze het wel oplossen, maar weten ze niet hoe. En als je de leerkracht erbij haalt ben je gelijk een ‘snitch’.
We gaan naar de paarden en observeren de kudde. Er is rust, alles gaat zijn gewone gang. Even is er een moment van correctie door één van de paarden, waarop de ander direct reageert. En vervolgens gaan alle hoofden weer naar de grond om te eten. Eerst blijven ze op veilige afstand van ons, de nieuwe kudde, maar vervolgens nemen ze ons steeds meer op in hun ruimte.
We nemen de pony’s mee naar de paddock en het gesprek komt op emoties.
Assertief
Vanmorgen bracht ik de paarden naar de grote wei even verderop in de straat. De zon kwam net op en ik hoorde alweer overal de vogels. Mijn dag begon goed en die van mijn paarden ook!
Ik liet ze los in de wei en stond nog even te genieten van hun enthousiasme. En terwijl ik stond te kijken, met mijn camera in de aanslag om wat mooie beelden te maken, gebeurde er dit. Na een renpartij met z’n drieën leek het Swing een leuk idee om Dreamer nog even uit te nodigen om, tja, wie zal het zeggen, nog een rondje te rennen, even te stoeien…. Swing houdt daarvan en kan daarin behoorlijk vasthoudend zijn. En terwijl hij Dreamer vanachter nadert, zie ik dat ze al allerlei kleine signalen geeft, die hem vertellen dat ze hier geen zin in heeft. Maar als dat niet voldoende blijkt, komt er dit signaal: hoepel op, daar heb ik geen zin in. Gewoon lekker assertief. Stop, hou op. Hier is mijn grens!
En de reactie van Dreamer deed me denken aan een thema dat ik regelmatig tegenkom in de coaching: Grenzen aangeven door duidelijk te maken wat JIJ wilt of niet wilt. Soms weet iemand best waar zijn grenzen liggen, maar niet hoe hij dat duidelijk kan communiceren.
Swing weet wat hij wil en komt in actie. Maar Dreamer weet ook wat ze wil en reageert! En een reactie hoeft niet altijd JA te zijn! Een duidelijk NEE is soms ook helemaal prima. Er kwam daarna direct rust in de groep en iedereen ging tevreden zijn eigen ding doen.
En even voor de duidelijkheid: met een duidelijk NEE bedoel ik niet met veel geschreeuw, gescheld of door het uitdelen van een mep. Juist niet! Dan is er al veel meer aan de hand en is iemand eerder agressief dan assertief.
Dreamer slaat niet uit en haar reactie is er niet op gericht om Swing pijn te doen.
Assertief zijn betekent niet meer of minder dan duidelijk opkomen voor je eigen belangen, zonder daarbij het gevoel of belang van de ander te vergeten. Rustig en zelfverzekerd aangeven wat jij wilt of waar je nu echt even geen zin in hebt. En dat je daarmee een ander wel eens teleurstelt? So be it!
Annemarie, februari 2023
Dapper
Ze vinden zichzelf meestal niet zo dapper, maar wat zijn het een kanjers!
De kinderen die hier de afgelopen weken kwamen.
Ondanks de kou en de regen stonden ze er. Respect!
Sommigen komen welke week, anderen om de week of één keer in de maand, maar ze komen, weer of geen weer. Ze willen ervaren, ontdekken, groeien, samen met de paarden.
Het zijn de volledige acceptatie, steun en bemoediging van Nova en Dreamer waarvoor ze komen. Koude handen worden opgewarmd onder de manen van de pony en een stukje rennen samen door de paddock helpt ook om warm te blijven. Ze ontdekken dat de warme adem en de dikke zachte vacht nu extra lekker is om te knuffelen.
Maar vooral ontdekken ze dingen over zichzelf, die hen verder helpen in de situatie waarin ze zitten. Want bij de pony’s is alles bespreekbaar. Ook gedachten en gevoelens van angst, spanning, onzekerheid of schaamte. En als we daar samen met Nova of Dreamer tijdens een oefening eens open en eerlijk naar kijken en over praten, dan zien ze zelf weer steeds beter wie ze ècht zijn en waar hun kracht ligt.
Ze ontdekken hun kwaliteiten weer, die verstopt zaten onder al die vervelende gedachten en gevoelens. Ze graven ze op en gaan ze weer inzetten!
En dan gaan er stap voor stap dingen veranderen.
Annemarie, januari 2023
Escape avontuur
In het spel De Escaperoom, dat je bij HH kunt spelen, zit er op de box van Swing een hangslot waarvan mensen tijdens het spel de code ontdekken en hem dan binnen een uur kunnen “bevrijden”. Vandaag had ik heel wat gegeven voor zo’n team om MIJ te bevrijden
Want Swing besloot om de rollen eens om te draaien. Swing loopt 95% van zijn tijd vrij rond. Daarom is de voorraadschuur met hooi, zadels, hoofdstellen etc. altijd op slot met een sleutel, zodat hij daar niet naar binnen kan, als ik er niet ben.
Terwijl ik rond de middag in de schuur bezig ben om de hooizakken te vullen, draait hij met zijn mond de sleutel om en sluit me op. Het is lang geleden dat hij dit trucje uithaalde en ik heb in eerste instantie niks door. Maar dat moment dat je dan naar buiten wilt en ontdekt dat je opgesloten zit…..ècht opgesloten zit….
Er gaat direct vanalles door me heen. In gedachten check ik gelijk wie er thuis is (niemand), of er een staldeur openstaat waardoor ik met wat klimwerk naar buiten kan (nee), of er misschien iemand op roepafstand in de buurt is (nee) en wie ik nu ga bellen om me te komen bevrijden (de buurvrouw). Maar….ongelooflijk maar waar, juist deze ochtend wordt mijn abonnement overgezet op een andere simkaart en die heb ik nog niet gewisseld!
Oproep mislukt zegt mijn telefoon… Nu krijg ik het toch echt wel even zo serieus warm dat ik mijn jas uitgooi en overal om me heen kijk naar een uitweg. Want om hulp bellen is dus geen optie en ik ben buiten bereik van de WiFi……
En voor mij staat er op dit moment niet een heel team klaar om me te komen bevrijden, zoals in de Escaperoom. De eerste die ik thuis verwacht is mijn dochter, zo eind van de middag, rond 17.00 uur. En om 16.00 uur komt er een klant. Het is nu 12.15 uur. Moet ik een hele middag in die schuur zitten?!
Ik hoor Swing buiten opnieuw met zijn mond de sleutel bewegen, maar ik heb weinig hoop dat hij ‘m nu de andere kant op gaat draaien! Hoe ga ik dit ooit oplossen?! Wat mij op dit moment echt enorm helpt om de rust te bewaren, is te weten dat ik een hemelse Hulpbron heb.
En geloof het of niet, maar ik doe een schietgebedje om een oplossing en krijg die vervolgens ook gelijk in mijn gedachten: De deur die op slot zit, is de helft van een dubbele deur. De andere helft zit met grendels aan de binnenkant vast in de grond en aan het plafond. Ik maak de grendels los en met een stevige duw van mijn schouder schiet het slot los en beide deuren open!
Wat een opluchting!! Swing staat me aan de andere kant op te wachten. Ik zou bijna denken schuldbewust. In ieder geval krijg ik een flinke knuffel van hem en langzaam voel ik de adrenaline wegzakken. Ik ben weer vrij en wat voelt dat goed!
Ga ik nu mijn simkaart wisselen……… Annemarie, november 2022
Terug naar je hart
“Ik wil graag voor mezelf helder krijgen welke stappen ik het beste kan gaan zetten”, zegt B. “Ik weet dat er iets moet veranderen, maar ik heb geen idee hoe of wat”.
Als dertiger met een gezin heeft B. een druk en vol leven. Dat bevalt haar op zich prima, maar toch knaagt er iets.
En bij de paarden wordt al snel duidelijk wat dat is. In alle drukte die dagelijks op haar afkomt is deze jonge vrouw min of meer “op de automatische piloot” gaan leven. De dagen gaan open en dicht. Vol met werk, sociale verplichtingen, sport en gezin. Allemaal leuk en belangrijk, maar haar gevoel is een eind ondergesneeuwd beseft ze .
En gaan voelen en ontdekken wat je echt belangrijk vindt, is nu net iets waarbij de paarden ons heel goed kunnen helpen!
Tijdens het werken met Nova komt haar drukke hoofd wat tot rust en krijgen belangrijke vragen die vanbinnen leven de ruimte. Dat is waar de paarden meesters in zijn: je terugbrengen bij je hart, bij wat echt belangrijk is.
Als ik haar teruggeef wat ik zie bij de paarden en haar vragen daarover stel, worden er dingen aangeraakt. Er komen emoties los. Iets wat ze lang niet heeft gevoeld.
Na afloop van de sessie voelt ze zich een stuk meer ontspannen.
Het besef is er, dat er meer rust moet komen en meer aandacht voor haar gevoel en wat ze echt belangrijk vindt. Niet altijd makkelijk om in de praktijk te brengen, maar ze weet wel wat haar eerste stap gaat zijn!
Annemarie, november 22
Wees vooral jezelf!
Één van mijn jonge coachees deze week vroeg wat ik eerder voor werk deed en ik dacht terug…
Vroeger stond ik voor de klas. Ik was docent godsdienstig vormingsonderwijs op de openbare basisschool. Een mond vol. Een prachtvak!
Ik vertelde de verhalen uit de Bijbel en aan de hand van die verhalen deden we allerlei activiteiten en hadden we de mooiste gesprekken. Kinderen herkenden zich erin en kregen de ruimte om eigen ervaringen te delen.
Ik zag ze, luisterde naar wat ze bezighield en creëerde een omgeving waarin ze konden leren. Er waren bij dit vak geen CITO- toetsen. Geen deadlines. Geen strakke lesformats. We genoten, de kinderen en ik en we leerden ontzettend veel!
Toen kreeg ik een ongeluk. Ik moest stoppen met mijn werk, kwam een poos thuis te zitten, maar ontdekte een nieuwe weg, naar een nieuw beroep. En ook nu komen er weer veel kinderen op mijn pad.
En wat zijn paarden geweldige collega’s als het gaat om het kind zien, ècht zien!
En ik vraag me regelmatig af hoeveel ruimte hier nog voor is op school, als je als kind nèt even buiten het geijkte paadje loopt. Als het bij jou nèt even anders werkt dan bij de rest….
Er is een groep kinderen die zich gaat “verstoppen”. Achter bepaald gedrag, of achter een heleboel woorden. Of ze verstoppen zich letterlijk! Hun lijf kan soms niet meer stoppen met bewegen van alle spanning die erin zit opgeslagen. En zo passen ze steeds minder in het gewenste beeld…..Maar ligt dat dan aan het kind??
Er is bij de paarden oprechte aandacht zonder oordeel. We mogen kijken achter maskers, luisteren naar ervaringen. Stapje voor stapje bouwen aan nieuw (zelf)vertrouwen en ontspanning.
De belangrijkste boodschap die de paarden geven is: Je bent goed zoals je bent, wees vooral jezelf, want dat heb ik het liefst! Dan ben je tenminste duidelijk en begrijpen we elkaar!
Begrepen ze dat nu ook maar op school…..
Ik heb opnieuw een mooi beroep
Annemarie, september 2022
Tja, daar sta je dan!
Halverwege de coachsessie draait het paard haar de rug (lees:kont;-) toe en loopt rustig weg, de ruimte uit. De boodschap is duidelijk: hier neem ik afstand van!
Dat komt binnen! Zo sta je nog zij aan zij en zo sta je alleen.
Paarden zijn bepaald niet van de mooie praatjes of het sociaal wenselijk gedrag. Een coachsessie met inzet van paarden kan dan ook behoorlijk confronterend zijn. Maar dan weet je wel gelijk waar je aan toe bent!
Mijn coachee kon het na afloop mooi verwoorden:
“Hoe bijzonder is het dat je bij de paarden direct zo de diepte ingaat. Eigenlijk gaf ze me figuurlijk (gelukkig wel ècht figuurlijk ja😉) een schop onder mijn kont. Dit maakt me meer duidelijk dan 1000 woorden.”.
Wat kan één sessie bij de paarden toch veel impact hebben!
Een paar uur na de sessie krijg ik een berichtje van haar:
“Ik zit nog helemaal na te genieten en me te verbazen. Wat een mooi werk doe je, samen met die prachtige paarden! Nogmaals heel hartelijk bedankt!”
Dat is waarom we het doen, Swing, Dreamer, Nova en ik!😍 Annemarie, maart 2022
Gevoelens en emoties zijn soms knap lastig….
Vroeger zei mijn moeder weleens tegen me dat ik rondliep als een ‘KIP zonder kop’, oftewel, zonder mijn hoofd te gebruiken.
Maar in mijn coachpraktijk zie ik juist vaak mensen die rondlopen als een ‘KOP zonder kip’!
Want hun gevoelens….
Te lastig. Te groot. Te veel. Niet fijn. Niet gehoord. Niet erkend.
Redenen genoeg om ze weg te stoppen. Te bedenken wat sociaal wenselijk is. De situatie te rationaliseren. Kortom: Ons hoofd de boventoon te laten voeren en ons hart en gevoel weg te duwen.
Maar hoe groot het hoofd van een paard ook is, met onze gedachten kunnen ze niet veel! ;-)
Echt contact met een paard vraagt allereerst echt contact met onszelf.
En hoe mooi is het dat de paarden ons wel heel goed kunnen en willen helpen om die verbinding weer tot stand te brengen. Want langdurig wegstoppen van je gevoel zorgt ervoor dat er vanbinnen veel druk op de ketel komt. Er ontstaat spanning en stress. En hoeveel woorden je ook gebruikt om dat ‘goed’ te praten, het gaat je uiteindelijk niet lukken en de boel escaleert op de één of andere manier.
Vorige week ontmoette ik opnieuw iemand die erg goed geworden is in het wegstoppen van zijn gevoel. Om hem te helpen hier weer meer mee in contact te komen, gebruikte ik de ‘paardenpraatplaten’ van CV coaching. En uiteraard kreeg hij hulp vanuit de kudde van Haciënda Horses!
Veel woorden van mij zijn niet meer nodig omdat je zelf ervaart wat er gebeurt. Het paard prikte dwars door zijn mooie praatjes heen en nam daar letterlijk afstand van. Maar het erkennen en benoemen van zijn gevoel bracht hen letterlijk en figuurlijk dichter bij elkaar. Hij ervaarde haar steun en nabijheid. Zijn hoofd kwam tot rust. Zijn gevoel kreeg weer ruimte.
De moeilijke situatie waar hij in zit is daarmee nog niet gelijk opgelost, maar de weg daar naartoe is wel duidelijker geworden. En stap voor stap gaat de oplossing er komen.
Geen woorden, maar ervaren!
Annemarie, november 2021
Nova’s eerste coachsessie (2)
Het valt me direct op hoe makkelijk Nova connect met deze man. Een touwtje heeft hij niet nodig, ze volgt hem op de voet door heel de paddock. En als hij stilstaat, doet zij dat ook. Ze gaan helemaal samen op. Herkent hij dat? Voelen mensen zich gauw met hem verbonden, volgen ze hem graag? Ja, dat herkent hij zeker. Terwijl we hierover staan te praten doet Nova twee stapjes achteruit en gaat pal achter hem staan, haar neus bijna tegen zijn rug.
Ik wijs hem op wat ik zie gebeuren. Ja, zegt hij, dat dus!! Dit hele kleine signaal van Nova maakt bij hem heel veel los en hij begint te vertellen. Er volgt een gesprek over geven en nemen in relaties en hoe hij altijd heeft gegeven en dat nu even niet kan, omdat hij door een moeilijke tijd gaat. Er komen emoties los. En dat is goed. Al pratend ontdekt hij wat hij nodig heeft en welke stappen hij daarvoor wil gaan zetten. Nova is inmiddels weer naast hem komen staan. Heel dichtbij. Schouder aan schouder. Mooi beeld voor hem. Ze waardeert me, zegt hij, en mijn vrienden doen dat ook. Dat kan ik me goed voorstellen. Hier staat iemand met een groot hart, die zonder dat hij het besefte altijd voor iedereen de schouder is, waarop je kunt leunen. Maar nu heeft hij even zelf een schouder nodig.
Zijn reactie na afloop van de sessie: “Bijzonder zeg! Ik vond het even heel confronterend, maar er wordt me nu zo veel duidelijk!”
Nova, wat laat je prachtig zien hoe krachtig paarden zijn! Je eerste coachsessie. Ik zal ‘m niet gauw vergeten. Je greep je kans❤️
Use the power of the horse to enable yours!
Annemarie, oktober 2021
Nova’s eerste coachsessie
Nog maar twee weekjes is ze bij ons, maar we beginnen elkaar al aardig te begrijpen heb ik het idee.
Nova is een vrolijke, eigenwijze en slimme dame. Ze is niet snel ergens van onder de indruk en graag bereid om samen te werken.
Ze kent inmiddels de routine zoals ik die heb met de paarden en staat net als de rest al klaar om naar de wei te gaan en roept me als ze vindt dat het etenstijd is;-)
We hebben verschillende keren samengewerkt inmiddels. Zowel onder het zadel als d.m.v het doen van grondoefeningen.
Wanneer is een paard klaar om te coachen na een verhuizing? Als beginnend paardencoach is dat voor mij ook even aftasten. Mijn andere paarden zijn al jaren hier en ken ik inmiddels heel goed…..
Omdat het er naar uitziet dat ze aardig haar plekje gevonden heeft,besluit ik dat Nova mee mag doen met een coachsessie als zich de kans voordoet.
En jawel!
De man (27) die met me mee naar de paarden gaat, wil wel graag met Nova werken. Hij heeft via via gehoord dat een ervaring met paarden verrassende inzichten kan geven en wil het wel een kans geven.
Iemand die het coachen met paarden een kans wil geven en ik die Nova een kans wil geven…..
Hoe gaat dat uitpakken? Ik was uiteraard heel benieuwd!
En jij?
Annemarie, oktober 2021
Binnenkort gaat ons “logeerpaard“ Espresso verhuizen naar een blijvend nieuw thuis.
“Ze heeft wel heel erg lang gelogeerd! “, zei een meisje. “Ik ga altijd maar een paar nachtjes”.😃
Espresso bleef ruim een half jaar bij Haciënda Horses. En wat heeft ze veel geleerd en wat hebben we ook veel van haar mogen leren!
Wat ze heeft meegemaakt voor ze bij ons kwam, weten we niet. Maar dat ze weet heeft van “geschonden vertrouwen” en “ver over grenzen gaan”, dat is duidelijk. Langzaam maar zeker heeft ze weer vertrouwen gekregen in zichzelf en in de mensen om haar heen. En feilloos weet ze in de coaching mensen aan te voelen. Heeft ze aandacht voor de pijn van niet geaccepteerd zijn/voelen, van gebrek aan (zelf)vertrouwen….
Als je logeert, dan is het tijdelijk….zo leg ik het altijd uit aan kinderen. En vanuit hun logica is het heel gewoon dat Espresso weggaat en eigenlijk heeft t zelfs wel erg lang geduurd voor ze gaat😉
En een logeerpartij van een half jaar is inderdaad heel lang. Zo lang, dat je gaat hechten en het een afscheid wordt met een lach en een traan. Een traan om het missen, maar zeker ook een lach om wat gaat komen!
Espresso wacht een mooie nieuwe plek als coachpaard bij Powerful Connection en ook ik kijk verwachtingsvol uit naar iets nieuws……..maar daarover later meer! Vandaag zet ik Espresso in de spotlights: Een gevoelig, bescheiden paard met een groot hart, dat rust, acceptatie en nieuw vertrouwen vond en daarvan uitdeelde aan wie met haar wilde samenwerken.❤️
Annemarie, september 2021